■ گفت و گویی بین بتن و فولاد بخش عمومی

گفت فولاد بتن را روزی *** که تو این قدر چرا مرموزی؟

در کشش مثل لبو می مانی *** در خمش هم که خودت می دانی

گفتی از علم تخطی نکنی *** پس چرا کرنش خطی نکنی؟

تا مسلح نشوی از فولاد *** تویی و این همه عیب و ایراد

غالبا کیفیتت پایین است *** اصلا انگار که made in چین است

کنترل کرده کسی جان تو را؟ *** نسبت آب به سیمان تو را؟

آخر این قدر تخلخل از چیست؟ *** غالبا ویبره ات کافی نیست

چند روزی همه سرگردانند *** تا عمل آوری ات گردانند

ناظر و کارگر و کارآموز *** آب باید بدهندت هر روز

حرف من را بشنو باور کن *** برو ورزش بکن و لاغر کن

شده ابعاد تو بسیار زیاد *** مثلا تیرِ نود در هفتاد

سازه های بتنی سنگین است *** سرعت ساختشان پایین است

در جوابش بتن آمد به سخن *** گفت آخر تو چه دانی از من؟

گرچه از آبم و سیمانم و سنگ *** هرگز اما نزنم مثل تو زنگ

بیخودی مثل تو کرنش نکنم *** زیر هر بار کمانش نکنم

نیست فولاد خفن تر از من *** من نمی ترسم از آتش اصلا

اتصالات درونت ناجور *** هیکلت پر شده از جوش غرور

سخنی بین من و بین تو نیست*** هر چه باشد پی ات آخر بتنی است